اگه یه اتفاق بد توی زندگی تون می افته ... اولین بار شاید شانس باشه
اما اگه دوباره و دوباره اتفاق بیفته .. یعنی مشکل شمایی!
اینکه قبول بکنیم مشکل از ما هست، میتونه بهمون کمک کنه که روی خودمون کار کنیم.
اما قبول کردن ش کلید حل مشکلا هست :)
پس توجه کنیم که چه اتفاق های بدی هست که داره دوباره و دوباره توی زندگی مون اتفاق می افته .. و چه کار میتونیم انجام بدیم
موفق باشین!
در این دوره زمونه دیگه هر کی به ازدواج فکر میکنه، اولین کلمه که به ذهنشون میرسه "عشق" هست.
و راستش عشق در زندگی خیلی مهمه ... اما دلیل اصلی ازدواج نیست . برای ازدواج باید دلیل اصلی آدم، نزدیکی به خدا باشه. یعنی ازدواج کنی که نصف دین ت رو تکمیل کرده باشه . و واقعا دلیلی بوده که خدا گفته "نصف دین" ... یعنی با صبر و تحمل هایی که ازدواج احتیاج داره، آدم میتونه خودش رو در طول ازدواج تبدیل کنه به یه آدم خیلی بهتر.
پس نباید ازدواج رو فقط به این عنوان دید که "ازدواج میکنم چون عاشق طرف هستم!" نه! ازدواج میکنیم که به خدا نزدیک بشیم .. و خدا هم عشقی که بین ما و همسرمون رو بین مون گذاشته و باید نشونه ای ببینیم از عشق خدایی :)
پس .. باید همسرمون رو دوست داشته باشیم و بهش احترام بذاریم به خاطر خدا .. نه به خاطر اینکه اونم طلافی خوبی هامون رو در بیاره . نباید انتظاری داشت از همسر . باید تا جایی که میتونیم خوبی کنیم فقط برای خدا و نزدیک شدن به خدا :)
و به گفته ی پیامبر گلمون :
مرد باید بدون قید و شرط به همسرش محبت و عشق بورزه و ...
زن باید بدون قید و شرط به همسرش احترام بذاره :)
اما این رو هم نباید نادیده گرفت که اگه میبینین در ازدواجی هستیم که بهمون خیانت یا صدمه های روحی و روانی و بدنی میرسه، باید باهاش مقابله کرد . خدا از هیچ ظلمی خوشش نمیاد و اینکه در برابر اینها حرفی نزنیم و اقدامی نکنیم، سادگی هست نه صبر!! و باید یه روز جوابگو باشیم که چرا خودمون رو در اون موفعیت قرار دادیم.
(:
همه ی ما آدم ها خودشیفته هستیم
برای همین بیشتر از کسی خوشمون میاد که شبیه ما باشه
که شبیه ما حرف بزنه .. فکر کنه!
اگه میخوایین که کسی رو سمت خودتون بکشین...
خیلی خیلی مهمه که خودتون رو طوری نشون بدین که خیلی شبیه اون باشه
نه خیلی ضایع که بفهمه !!
مثلا در بیشتر طرز فکر هایی که برای اون طرف مهمه، اینطوری نشون بدین
بعدش، چطور میشه از اون شخصی که اینهمه باهات موافقت میکنه و دعوا راه نمیدازه، خوشت نیاد؟!
چون اگه با کسی هی حرف میزنی و نظرت همیشه بر عکس اونا هست، خوب معلومه که اونا هم به زودی جبهه میگیرن و دیگه حرف زدن خیلی سخت میشه! چون اونا شما رو دیگه به عنوان یه دشمن میبینن که میخوان حرفاشون رو ثابت کنن!
کسی که دلربایی میکنه اینطوری، شاید به نظر ضعیف دیده شه ... اما آخرش قدرت دست اوناست چون که با همین کارشون هست که دل بقیه رو به دست میارن :)
هیچ وقت از همسرتون نخوایین که به شما نزدیک بشه
خیلی جذاب نیس که آدم بخواد عشق رو همیشه گدایی کنه ...
بیشتر باعث میشه که طرف رو فراری بدین
کاری که باید بکنین این هست که از "هنر فریبندگی" استفاده کنین
که طرف ضایع نفهمه که شما چی ازش میخوایین ..
اما خودش هم ندونه که چرا انقدر به شما علاقه منده :)
اما این رو هم بگم که صحبت کردن خیلی مهمه!
بعضی وقتا هم واقعا باید درباره ی این چیزا صحبت کرد با زن یا شوهرتون
چون هیچی به اندازه ی صحبت کردن مهم نیست در ازدواج!!!
صبوری این نیست که بذاری هر کی هر کاری که خواست سرت در بیاره
صبوری به این معنی نیست که بذاری هی ازت سو استفاده شه!
اون صبوری نیست ...
و باید روز قیامت جواب ش رو بدی!
که خدا این زندگی و اعتماد و عشق رو به تو هدیه داده .. و باهاش چی کار کردی؟
صبوری این هست که آدم در مقابل این چیزها ایستادگی کنه!
مثلا اگه کسی ظلمی میکنه .. بتونی صبوری کنی و جرات کنی که جلوش به ایستی
که به زور پاشی نمازت رو بخونی کله ی صبح و نصفه شب .. اون صبوری میخواد!
صبوری و سادگی رو قاطی نکنیم :)